KAYARAK VE DÖNEREK GÜLLE ATIŞ TEKNİĞİNİN KİNEMATİK ANALİZİ
(Timmermann&Barnes
Seoul Olimpiyat Oyunları 1988)
Seoul
Olimpiyatları’nda, elit iki gülle atıcısı değişik teknikler kullandılar.
1.
1.
Ulf TIMMERMANN (D.ALM. 62 194/120) 22.47 m kayma tekniği
2.
2.
Randy BARNES (A.B.D. 66 195/121) 22.39 m dönme tekniği
Atletlerin bu atışları seçildi ve analiz edildi. Buradaki
ana amaç her iki tekniği, ihtimalleri göz önüne alarak değerlendirmektir.
Atışlar Photosonics yüksek hızla senkron kamera ile saniyede
196 kare hızda çekildi. 23 antropometrik noktanın konumlarını ölçüm için
Wanguard digi-Pad 5-A digi-tayzır kullanıldı. Araştırılan noktaların (ağırlık
merkezinin konumu ve diğer geometrik kinematik değerler) üç boyutlu
koordinatlarının hesaplanması için bilgisayar programları kullanıldı.
Gülle atışının en önemli kinematik parametreleri elden çıkış
anındadır.
1(m) ±∆1(m7) Vo (m/s) ao(°)
ho (m)
1.TIMMERMANN 22.47 0.20 14.20
36.3 2.27
2.BARNES 22.39 0.21 14.25 34.9 2.24
Görüldüğü gibi
Barnes’in gülleyi elden çıkarış hızı daha iyi fakat,altın madalyayı kaybettiren
daha küçük ayrılma (ao) açısıydı.ayrılma yüksekliği (ho) ve aşırı uzanmanın
sonuca etkisi oldukça büyüktür.
Gülle atışını
ivmelenme fazındaki diğer parametreler göstermişlerdir ki,TIMMERMANN güllenin
hızını 2.6 m/s’den 14.20 m/s 0.30
saniyede 1.99 m. etkin sürüş mesafesi ile erişmektedir. Diğer taraftan BARNES
hızlanmaya 0.5 m/s’den başlıyor ve 14.25 m/s’ye 0.29 saniyede sadece 1.75 m.
sürüş mesafesi ile erişiyor.
Karşılaştırıldığında her iki atış tekniğinin avantajlı ve sakıncalı
yanları türetilebilir.Bu yorumlar antrenöre atletin geçmişte ve şimdiki
durumunu değerlendirmesine ve atletinde tekniğini ve performansını
geliştirmesine yardımcı olacaktır.
GÜLLE ATMA KİNOGRAMI